Bir Nefeslik Kaçış Rotaları

Şehirden, işlerden, her şeyden darlandığımda, bambaşka bir hava solumak istediğimde ben çevre köylere kaçıyorum.

Oralardayken aslında ne gereksiz hırsların içinde olduğumuzu, hayatın her şekilde devam ettiğini, mutlu olmak için çok paraya, elbiseye, arabaya değil, huzura sağlığa, dostlara daha çok ihtiyacımız olduğunu anlıyor insan.

İşte böyle bir günde Germiyan Köyü’ne gittim. Arada giderim. Nuran Abla duvarlara yeni neler boyamış diye görmek ve o muhteşem Germiyan ekmeğinden almak için. Biraz fazla alıp, dilimleyip buzluğa atıyorum.

Nuran Erden yani Nuran Abla köyün duvarlarını boyuyor, bir iki üç derken köyün her köşesi renklenmeye başlıyor. Yaratıcılık böyle bir şey; durduramıyorsun. Nuran Abla’nın ünü artık ekmeğin önüne geçti.

Neden mi “Nuran Abla” diyorum? Köyü gezerken mutlaka onunla karşılıyorsunuz. Ben her gittiğimde ona illaki denk geliyorum, kahve içip sohbet ediyoruz. Hatta evlerinin bahçesinde minik bir kafeleri de var. Nuran Abla’yı orada da bulabilirsiniz.

Ekmeği alıp, sohbetimizi yaptıktan sonra Ildırı, Balıklıova, Gülbahçe üzerinden dönüşe geçiyorum. Özellikle Ildırı-Balıklıova yolunda doğa çok güzel.

Hatta dönüşte kendinize bir ödül verin; Balıkova’da “Özal’ın Yeri”nde kalamar keyfi yapmanızı öneririm. Hem çok lezzetli, hem taze, hem de ucuz.